Wachtend in de kassarij bij de Aldi zie ik ineens dat ik mail heb van de KNZB: één van mijn zwemsters staat op de reservedeelnemerslijst voor de NJJK kortebaan. Totaal geen rekening mee gehouden en dus een zeer aangename verrassing. Drie dagen later was er groen licht: ze mocht definitief meedoen!
Voor een buitenstaander komt het misschien wat overdreven over, heen en weer naar Eindhoven rijden voor amper dertig seconden zwemmen. Ik zie de zwemsprintnummers echter als één van de moeilijkste dingen die er binnen het zwemmen zijn. Je hebt als zwemmer maar vijftig meter de tijd om alles goed te doen. Mis je op een vijftienhonderd meter een keerpunt, dan kan je dat nog wel goedmaken in de rest van de race. Binnen een vijftig meter vrije slag wordt dit direct afgestraft. M.a.w.: alles moet kloppen om optimaal te presteren! Daarin zat ook direct de uitdaging, want tijdens de race waarin ze haar persoonlijk record neerzette, zwom ze vrijwel foutloos. Het doel werd dus om deze race nogmaals te zwemmen.
Natuurlijk was ik op weg naar dit weekend aan het grappen dat ik deze zaterdag liever had uitgeslapen, maar ondertussen was ik scherper dan ooit om er alles aan te doen om deze zwemster optimaal voor te bereiden. Dat begon al op het moment dat duidelijk werd dat ze mee mocht doen aan dit NJJK, een week voor de race. Waar ik voor de overige zwemmers in de jaarplanning een stevig duurprogramma had bedacht, moest ik speciaal voor deze NJJK-zwemster een apart sprintprogramma in elkaar zetten voor tijdens de trainingen. Uiteraard reserveerde ik hiervoor een aparte baan in de training. Zwemmen moet vooral ook leuk zijn, dus nodigde ik elke training een paar ploeggenoten uit om mee te sprinten als extra stimulans om voluit te trainen. En dat werkte!
Vol vertrouwen reisden we op de NJJK-zaterdag af naar Eindhoven. Met een goede voorbereiding is het op de dag zelf als coach eigenlijk heel makkelijk. Het grootste deel van de voorbereiding is dan al gedaan, dus op de dag zelf is het vooral zaak om de laatste gepland zaken in de voorbereiding ook uit te voeren. Een lekkere rustige plek op de tribune zoeken, een goed inzwemprogramma om het lichaam wakker te maken en zo veel mogelijk afsluiten voor de drukte van de krioelende zwemmers in en rond het bad. Eén ding hadden zowel zwemster als ik gemeen: we keken allebei enorm uit naar die race!
De race zelf was uiteindelijk geweldig! Seriewinst, voor het eerst binnen de achtentwintig seconden, maar vooral ook een eindschot waar geen enkele andere zwemster antwoord op had. De eindtijd (27,96) bleek uiteindelijk goed voor de dertigste plek op dit NJJK, bijna tien plaatsen hoger dan op de plaatsingslijst. Wat opvallend was, was dat de race zelf verre van perfect was. Toch gaven we daar ook weer een positieve draai aan: het kan dus nog sneller! Een mooi uitgangspunt dus om de komende tijd aan te werken.
Waarom ik bovenstaande graag kwijt wil? Omdat ik graag wil laten zien waarom ik coachen zo leuk vind! Doel voor mij daarbij is (vooral) dat de zwemmer een zo'n goed mogelijke prestatie voor zichzelf neerzet en van het hele proces richting die prestatie ook kan genieten. Op die manier heb ik zelf ook ruim vijfentwintig jaar genoten van het zwemmen en hoop dat met mijn coaching andere zwemmers minstens net zo lang van deze geweldig sport kunnen genieten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten