Zaterdag 24 januari was ik dankzij 'De Vonken van 2028' bij een sport waar ik anders nooit naartoe zou gaan: shorttrack.
Deze middag begon met een zeer interessant (live) dubbelinterview met de directeur sport van de gemeente Dordrecht en het hoofd van het sportmarketingbureau dat het EK shorttrack in Dordrecht organiseerde. Tijdens dit interview werd duidelijk dat de aanpak van het marketingbureau voor wat betreft het wedstrijdverloop zeer onorthodox was, want bij dit toernooi werd voor het eerst in 35 (!) jaar de wedstrijdvolgorde aangepast, was in de hal een DJ aanwezig die versterkt werd door een flinke berg verlichting en
Tijdens het interview werd ook gesproken over hoe goed sporten zich lenen voor het grote publiek. Bij het langebaanschaatsen merk je al dat de populariteit hard achteruit gaat, terwijl shorttrack juist populairder wordt. Ik heb met eigen ogen kunnen zien waarom dat was:
Deze middag begon met een zeer interessant (live) dubbelinterview met de directeur sport van de gemeente Dordrecht en het hoofd van het sportmarketingbureau dat het EK shorttrack in Dordrecht organiseerde. Tijdens dit interview werd duidelijk dat de aanpak van het marketingbureau voor wat betreft het wedstrijdverloop zeer onorthodox was, want bij dit toernooi werd voor het eerst in 35 (!) jaar de wedstrijdvolgorde aangepast, was in de hal een DJ aanwezig die versterkt werd door een flinke berg verlichting en
Tijdens het interview werd ook gesproken over hoe goed sporten zich lenen voor het grote publiek. Bij het langebaanschaatsen merk je al dat de populariteit hard achteruit gaat, terwijl shorttrack juist populairder wordt. Ik heb met eigen ogen kunnen zien waarom dat was:
- dweilpauzes duren amper tien minuten. In die tijd geen gedoe met een slome fanfare en een overjarige speaker, maar flinke bassdreunen van de DJ en een speaker die het publiek (slechts een handjevol 'uitgedosten') goed enthousiast krijgt.
- het 'speelveld' is compact en overzichtelijk. De shorttrackers blijven steeds binnen het gezichtsveld waardoor je weinig tot niks van de wedstrijd mist. Hoe anders is dat bij langebaanschaatsen waar je soms meer dan honderd meter van de schaatsers vandaan staat.
- het tempo van de wedstrijd ligt veel hoger. Binnen anderhalf uur tijd worden de kwart-, halve- en finale gereden waarbij de shorttrackers telkens vol moeten gaan omdat plaatsing voor de volgende ronde gaat op basis van de ranking binnen de heat en niet op tijd gaat.
- het is direct duidelijk wie er wint. Bij langebaanschaatsen (zeker bij de langere afstanden) duurt het soms meer dan een uur voordat een schaatser weet dat hij/zij gewonnen heeft (in rit 1 kan de winnende tijd al worden neergezet) waarbij de ontlading zich dan op het middenterrein afspeelt. Bij shorttrack is die ontlading er direct na de race omdat de potentiële winnaars allemaal tegelijk starten in de finale.
Dat Sjinkie Knegt als een malle rondreed was natuurlijk een enorme bonus en kwam de sfeer meer dan ten goede. Of de sfeer de oorzaak of het gevolg was van die prestaties weet ik niet, feit blijft dat de volle tribunes er een kolkende toernooidag van maakten!
Dat Sjinkie Knegt als een malle rondreed was natuurlijk een enorme bonus en kwam de sfeer meer dan ten goede. Of de sfeer de oorzaak of het gevolg was van die prestaties weet ik niet, feit blijft dat de volle tribunes er een kolkende toernooidag van maakten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten