Na ruim een jaar sukkelen met een kapotte schouder besloot ik om na de EK masters van afgelopen september definitief mijn zwemactiviteiten te beperken tot het geven van trainingen. Gevolg: op 5 januari dit jaar woog ik 98,6 kilo, een persoonlijk record!
Qua lichaamsbeweging deed ik amper iets iets aan beweging. Duursporter als ik ben ga ik in principe alleen voor zwemmen, fietsen of lopen, maar dat zat er nu niet in. Zwemmen niet omdat mijn schouder dus naar de vaantjes was, fietsen was geen optie omdat het financiële plaatje voor een fiets + outfit niet rond te krijgen was en lopen....tja....een beetje zwemmer heeft daar een broertje dood aan, dus ik helemaal.
Het gevolg van dit alles was dat ik de acht verloren kilo's rond mijn middel met rente van het jaar ervoor weer terugkreeg. Vrij logisch als je niks doet, maar omdat mijn conditie ook met sprongen achteruit ging voelde ik me na bijna een half jaar niks doen als een ouwe zak die amper iets kon. Zelfs een sprintje om de bus te halen viel me opvallend zwaar.
Na het eerste weekend van dit jaar ging het roer om: met 2x per week zwemmen (rustig opbouwen), 1x per week landtraining en (op één weekend na) elke dag op mijn eten letten is er nu al dik twee kilo af. Natuurlijk is dit slechts een beginnetje en gaan de eerste kilo's altijd het makkelijkst, maar stiekem voel ik het verschil al met een paar weken terug (nu fitter en scherper).
Qua sporten gaat dit alles prima, al is het natuurlijk wel frustreren dat ik een enorme achterstand heb t.o.v. mijn ploeggenoten. Kan ook niet anders, ik moet elke keer tien kilo meer meetorsen dan de afgetrainde anderen. Toch is het gevoel na drie weken alweer aanwezig en ga ik vrolijk verder op dezelfde voet.
Mijn eetpatroon aanpassen is lastiger, of liever gezegd: wordt mij lastiger gemaakt. Omdat ik geen zin en geloof heb in 'zweefteefjesdiëten' (Sonja Bakker en andere diëetgoeroe-gespuis) hou ik het simpel voor mezelf:
- drie grote maaltijden per dag met daartussen steeds een gezond tussendoortje
- relatief weinig koolhydraten en heel terughoudend zijn met suikers
- zo min mogelijk verzadigde vetten (wel vette vis!)
- genoeg eiwitten om spieren zo snel mogelijk te laten herstellen van de lichamelijk inspanningen.
Op zich geen hogere wiskunde voor iemand die zich een beetje bewust is van wat er in eten en drinken zit, maar in de praktijk wordt het je toch aardig lastig gemaakt in de supermarkt. Opvallend is dat 'gezonde' keuzes vaak duurder zijn dan de ongezonde variant:
- ontbijt/lunch: volkoren brood is nog altijd duurder dan bruin- of witbrood. Ook een pak hagelslag of
- diner: kip of mager rundvlees is duurder dan varkensvlees. Ook de goedkope smaakmakers (Knorr wereldgerechten, sauzen voor Oosterse maaltijden e.d.) ontploffen vaak van de suikers.
- drinken: een fles 1,5L frisdrank van het huismerk van welke supermarkt dan ook heb je voor minder dan een euro te pakken.
- tussendoortjes: gevarieerd fruit en tonijn kosten veel meer dan een reep chocola en een zakje ongezouten notenmix doet nog altijd 2x zoveel als een zak chips qua euro's.
Vandaar dat ik op zoek ben naar tips om mijn oorspronkelijke tussendoortjes en andere suggesties om gezond en gevarieerd te eten zonder dat dit al te veel extra kosten met zich meebrengt. Belangrijke noot: ik hou van eten met (letterlijk) smaak, dus ongekruide aardappelen met een laf kipfileetje en sperziebonen zijn suggesties waar ik dus niet op zit te wachten.
Tips mogen naar victor@zwemtoerist.nl